به‌گزارش میراث‌آریا به‌نقل از روابط‌عمومی پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری، افراسیاب گراوند سرپرست برنامه لایه‌نگاری تپه اهرنجان 7 خرداد 1401 با اعلام این خبرگفت: «تپه اهرنجان در راستای مطالعات پیش از تاریخ شمال غرب کشور و حوضه دریاچه ارومیه، با هدف لایه‌نگاری برای مطالعه و شناخت لایه‌ها و دوره‌های فرهنگی ادوار استقراری محوطه و همچنین ارائه گاه‌نگاری نسبی و مطلق آن، گمانه‌زنی شد.»
این باستان‌شناس، تپه اهرنجان را از شاخص‌ترین محوطه های دوره نوسنگی و مس و سنگ در شمال غرب ایران خواند و تصریح‌کرد: «از کاوش باستان‌شناختی این محوطه، 4 گور در عمق‌های متفاوت مربوط به دوره مس و سنگ شناسایی شده است.»
سرپرست برنامه گمانه‌زنی اهرنجان افزود: «اجساد در داخل روستا و در زیر کف خانه‌ها به‌صورت چمباتمه یا جنینی بر روی یک پهلو، چپ یا راست در جهات مختلف و معمولاً در جهت شمالی-جنوبی یا شرقی-غربی دفن شده‌اند.»
رئیس اداره میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی شهرستان سلماس اظهار کرد: «این اجساد به صورت منفرد و در یک مورد به صورت دسته جمعی (سه تدفین) در گور های بیضی و مستطیل شکل به خاک سپرده شده‌اند.»
گراوند با اشاره به اینکه اجساد کشف شده معمولا بدون اشیاء هستند، خاطرنشان‌کرد: «تنها در یک مورد در کنار یکی از تدفین‌ها یک پیاله سفالی و یک تیغه ابسیدینی کشف شد.»
سرپرست برنامه گمانه‌زنی اهرنجان افزود: «یکی از تدفین‌ها را با لایه‌ای از گل اخری پوشانده‌اند و آثار گل اخری در کف چاله گور و همچنین روی استخوان‌ها دیده می‌شود.»
او در پایان اظهار کرد: «تپه اهرنجان از قدیمی‌ترین استقرارگاه‌های حوضه شمال غرب دریاچه ارومیه است که در شمال غرب شهر سلماس و در کوی فرهنگیان واقع شده و این اثر در سال 1377 با شماره 2102 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.»
انتهای پیام/
